Timo Reichelt schittert in Au coin des bons enfants

Mijn vader was ‘Kaufmann’ en mijn moeder ‘Hausfrau’. Het deftige accent waarmee Timo Reichelt Nederlands spreekt, verraadt zijn Duitse achtergrond. “Als kind woonde ik in Düsseldorf bij mijn ouders en opa en oma. Die aten op verschillende momenten: opa en oma waren gewend om 18.00 uur te eten en mijn ouders gingen vanwege het drukke werk pas om 20.00 uur aan tafel. Daardoor kon ik twee keer genieten van de keuken. Ik weet zeker dat dit het begin is geweest van mijn passie voor eten.”

En: “Als mijn moeder boterhammen maakte, lagen er altijd twee plakken op, “anders proefde je het niet”. Van oudsher werd veel tijd en toewijding in eten gestoken. Een wildragout werd gemaakt van mooie stukken ree en de goulash was soms meer saus dan vlees. Met ‘dat mes’ erin geroerd. Als ik dat proefde, hoefde ik niks anders meer als kind.”

“Toen ik thuis op 15-jarige leeftijd had aangegeven dat ik graag wilde gaan koken, zei mijn vader: ‘okay, als je dat echt wilt, maar dan wel op het hoogste niveau’. Hij kende de chefkok van het bekende sterrenrestaurant Im Schiffchen in Düsseldorf en stelde me daar voor. Ik mocht één week komen ‘proefdraaien’. Proefdraaien betekende overigens 15 uur per dag doorwerken (ongeacht mijn leeftijd)! Na die week moest ik me weer bij de chef melden maar die wilde niet alleen met een 15-jarige aan tafel, mijn vader moest erbij zijn. Na twee weken hadden we eindelijk de terugkoppeling en zei de chef: ‘Meneer Reichelt, ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws. Het goede nieuws is dat uw zoon getalenteerd is; het slechte nieuws is dat hij met 15 jaar te jong is voor mijn regime’.”

Het hele artikel lezen? Bestel hier Navenant editie 4 voor €7,50.