Chahinda Ghossein is verkozen tot topvrouw Limburg 2022

Het roer om
Het levensverhaal van de 35-jarige Chahinda Ghossein zou niet misstaan als script voor een dramafilm. Op vijfjarige leeftijd ontvlucht ze met haar ouders en zusje haar geboorteland Libanon. In dat land woedt al jaren een burgeroorlog en na een gewapend conflict met buurland Israël is voor haar ouders de maat vol. Ze verlaten hetin chaos verkerende land en via Syrië komt het gezin in het veilige Nederland terecht. Chahinda groeit op in Roermond waar ze later nog twee broertjes krijgt. “Mijn ouders waren in Libanon vooraanstaande mensen die werkten in het onderwijs. Mijn vader was zelfs actief in de politiek. Eenmaal in Nederland moest het roer om. Hij richtte een eigen handelsbedrijf op en mijn moeder verzorgde de administratie. Van verbittering of heimwee was bij hen geen sprake. Mijn ouders zijn altijd mijn inspiratiebron geweest. Ze hebben me op het hart gedrukt om in mezelf te blijven geloven. Ook benadrukten ze altijd dat goede scholing en een opleiding belangrijk zijn  voor onze toekomst. Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt.”    

Rachelle
Chahinda gaat na de middelbare school geneeskunde studeren aan de Universiteit Maastricht. Tijdens het promotietraject van  de opleiding gynaecologie raakt ze in blijde verwachting. Maar voorspoedig verloopt de zwangerschap allerminst. Het kindje heeft een groeiachterstand en al na 34 weken wordt besloten om dochter Rachelle via een keizersnede op de wereld te brengen. “Rachelle had de ernstig aangeboren aandoening trisomie 13. Hierbij heb je drie keer het chromosoom 13 in plaats van twee keer. De levensverwachting voor pasgeborenen is laag. Mijn man en ik kwamen dus voor een groot dilemma te staan. Na tien dagen besloten we de beademing te stoppen en overleed Rachelle.”

Muur
Het immense persoonlijke drama heeft een behoorlijke weerslag op Chahinda. Ondanks het grote verdriet pakt ze haar leven op en gaat alweer vlot aan het werk. “Mijn ouders gaven altijd aan: ‘the sky is the limit’. Daar hield ik me aan vast. Ik parkeerde mijn verdriet, bouwde een muur om heen en stortte me volledig op mijn carrière. Mijn moeder, die ook op jonge leeftijd een kind verloren had na de geboorte, vond dat ik veel was veranderd. Zij is lief, emotioneel en laat haar tranen soms de vrije loop. Die emotie liet ik vooral níet toe. Over het verlies van mijn dochter praten deed pijn. Maar ik wilde geen pijn”, blikt Chahinda terug. “De terugkeer op de werkvloer ging echter niet zonder slag of stoot. Ik kreeg weliswaar veel steun en begrip van collega’s, maar mijn geheugen liet het af en toe afweten en ik had er moeite mee om me te concentreren. Ook de dagelijkse confrontatie met de afdeling gynaecologie werd me, vanwege mijn eigen zwangerschap en verlies van Rachelle, op den duur teveel. Ik besloot van opleiding te switchen en ging naar de afdeling cardiologie.”

Queen of Hearts
Inmiddels zijn we een paar jaar verder. Chahinda woont samen met haar man en twee kinderen vlak over de grens bij Maastricht. Als arts-in-opleiding op de afdeling cardiologie houdt ze zich tegenwoordig bezig met de impact van zwangerschapscomplicaties. Onder de naam Queen of Hearts doet ze onderzoek naar de voorstadia van hart- en vaatziekten bij vrouwen. “Ongeveer 17.000 vrouwen hebben jaarlijks te maken met zwangerschapscomplicaties. Tijdens de zwangerschap kan dit leiden tot ernstig ziek worden, een zwangerschapsvergiftiging of een groeivertraging bij het ongeboren kind. Maar bij deze groep vrouwen kunnen zich ná de bevalling ook nog tal van klachten ontwikkelen. Denk hierbij aan problemen met het geheugen of een depressie. Vrouwen die zwangerschapsvergiftiging hebben gehad, hebben een tot wel acht keer verhoogd risico op een hart- of herseninfarct. Een kwart van hen heeft zelfs een verhoogde kans op een hoge bloeddruk en hoge cholesterol. De Queen-of Hearts-studie  richt zich op het vroegtijdig aanpakken van de risicofactoren.  Nog voordat ernstige schade ontstaat aan organen. Complicaties tijdens de zwangerschap vertellen iets over de gezondheidsrisico’s later.”

Stresstest
De studie heeft al veel boven water gekregen, maar meer onderzoek blijft noodzakelijk.
Een zwangerschap heeft immers een hele grote impact op een vrouw. Zowel Lichamelijk als psychisch. “Het is een stresstest voor het lichaam. In negen maanden draagt een vrouw twee extra organen mee: de placenta en een kind. Het hart moet dus méér moeite doen om bloed te laten circuleren. Het gaat sneller, harder kloppen en de vaten zetten uit. Je loopt als het ware negen maanden lang telkens weer een marathon. Tijdens  een ‘normale’ zwangerschap doorstaat een vrouw deze stresstest goed. Wanneer er echter complicaties of een hoge bloeddruk optreden, moet het hart extra hard pompen. Dit kan leiden tot (blijvende) hartklachten. Tijdens de studie maken we daarom een echo van het hart om de dikte van de hartwand te meten.”  

Ambassadeur
Dr. Chahinda Ghossein maakt al vijf jaar deel uit van het wetenschappelijk onderzoeksteam Queen of Hearts. Ze is niet alleen teamcoördinator, maar staat ook als ‘ambassadeur’ regelmatig in de spotlights om het onderzoek en onderwerp bespreekbaar te maken. Want er blijkt nog te weinig begrip te zijn in  de omgeving van de vrouwen die kampen met zwangerschapscomplicaties of de gevolgen daarvan. Werkgevers en zelfs bedrijfsartsen weten er vaak te weinig van en kunnen daardoor de belastbaarheid van de getroffen vrouwen niet goed inschatten. Chahinda was vorig jaar te gast bij de RTL talkshow Jinek waar ze openhartig sprak over het verlies van haar dochter en over het belang van het Queen of Hearts-onderzoek. Zij is één van de zes succesvolle vrouwen die in het boek Queen of Hearts, De Kracht van Kwetsbaarheid, hun verhaal vertellen over een probleemvolle zwangerschap. Een boek met verhalen  over pijn en verdriet, maar vooral ook over vertrouwen en hervonden kracht. Het boek dient als een kracht- en inspiratiebron voor vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt, of er misschien nog middenin zitten.

Wilt u meer weten over het onderzoek of het boek bestellen? Kijk dan op www.queenofhearts.eu

Tekst: Frans van Tuel │ Foto’s: Hugo Thomassen / Stefan Sanders